H επέλαση των ελληνικών τυριών είναι επιτέλους γεγονός
Αν ανήκετε στους λάτρεις των τυριών, θα έχετε διαπιστώσει ότι μέχρι πρόσφατα θεωρούσαμε τα γαλλικά τυριά ως την πεμπτουσία της γεύσης. Και της ύπαρξης, μην σας πούμε… Οι παραδόσεις όμως υπάρχουν για να σπάνε!
Τα τελευταία χρόνια, μικροί παραγωγοί τυροκομικών, που ξέρουν τα ιδιαίτερα βοσκοτόπια, έχουν δικά τους ζώα και γνωρίζουν καλά τις παραδοσιακές τεχνικές, έχουν φέρει στο προσκήνιο μια ολόκληρη σειρά ιδιαίτερων τυριών, που αξίζει να ανακαλύψουμε. Είναι τυριά που βγαίνουν σε μικρές ποσότητες, που εξαρτώνται από την εποχή και το μικροκλίμα κάθε περιοχής και που συνήθως, δεν φτάνουν στα σουπερμάρκετ. Αλλά ακόμα και σε σουπερμάρκετ που διαθέτουν τμήμα με «ψαγμένα» τυριά, τα ιδιαίτερα, ξεχωριστά τυράκια ενίοτε χάνονται μέσα στο πλήθος που κάνει η σχετική «βιτρίνα».Όμως, όποιος ψάχνει βρίσκει, λέει το Ευαγγέλιο -μέρες που είναι-, κι εμείς αναζητήσαμε εκείνες τις ξεχωριστές εμπορικές γωνιές –ας τα πούμε νεομπακάλικα ή νεοπαντοπωλεία-, που έχουν το τυρί περί πολλού και που, αυτό ακριβώς, τα διαφοροποιεί από τα μαζικά μαγαζιά. Αυτή τη στιγμή λοιπόν, τα νεομπακάλικα που ταυτοχρόνως είναι και delishop, είναι η νέα τάση στο χώρο της διάθεσης «γκουρμέ» προϊόντων από μικρούς έλληνες παραγωγούς όλης της χώρας. Αναδεικνύονται ως οι φυσικοί υποδοχείς, διαθέτες και connoisseurs των εξαιρετικών ελληνικών τυριών, καθώς δοκιμάζουν και ερευνούν με μεράκι και καταθέτουν τη σημαντική πείρα τους για το καλό, το σπάνιο και το έντιμο στο χώρο του τυριού.
Σχεδόν 20 χρόνια συμπληρώνονται (1996) από τότε που τα πρώτα 20 εξαιρετικά ελληνικά τυριά κατοχυρώθηκαν ως προϊόντα ΠΟΠ και ΠΓΕ στην αγορά της Ενωμένης Ευρώπης, ενώ στα χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι σήμερα προστέθηκε μόνο ένα ακόμα τυρί, το ξίγαλο Σητείας. Εν τω μεταξύ, οι Έλληνες, εξακολουθούμε να είμαστε οι μεγαλύτεροι τυροφάγοι του κόσμου, ξεπερνώντας ακόμα και τους Γάλλους (23,75 κιλά κατ΄άτομο το χρόνο οι φραντσέζοι, 34,25 κιλά εμείς), πλην, όμως, με τη φέτα στην πρωτοκαθεδρία με 96.000 τόνους παραγωγή το χρόνο και τα υπόλοιπα τυριά ΠΟΠ να μην ξεπερνούν όλα μαζί τους 10.500 τόνους ( Διεθνές Συμπόσιο για το γάλα 2011, 288ο φύλλο της εφημερίδας Agrenda).
Κι όμως, μια ολόκληρη σειρά εκπληκτικών τυριών μικρών ταλαντούχων παραγωγών ανθούν και περιμένουν την αναγνώρισή τους, πέρα από τα στενά όρια της τοπικής παραγωγής τους. Και εδώ, στο ρόλο του γαστρονομικού προξενητή, έρχονται τα παντοπωλεία, σκορπισμένα σε όλες τις γειτονιές της Αττικής, με προεξάρχοντες τους μερακλήδες, γνώστες, αφοσιωμένους ιδιοκτήτες, χαρισματικούς εμπόρους και αμετανόητους εραστές της κουλτούρας της απόλαυσης του τυριού. Χωρίς τα χαρτάκια της σειράς στα σουπερμάρκετ, οικοδεσπότες πραγματικοί για τους πελάτες –φίλους, γαργαλούν τον ουρανίσκο των απαιτητικών με φανταστικά τυριά μικρών παραγωγών, από διάφορα σημεία της επικράτειας, τους ενημερώνουν για τα καινούργια και ενημερώνονται με τη σειρά τους για τις ανακαλύψεις των πελατών τους στα μικρά τυροκομεία και τις ταβέρνες, στο πλαίσιο μιας ανεξάντλητης γευστικής αμφίδρομης αναζήτησης.
Καλή απόλαυση!
