(Μη) Πίστευε και Κυβέρνα – του Αχιλλέα Τσακαλίδη
Το έργο το έχουμε ξαναδεί, ποιος ξεχνά άλλωστε την πρόσφατη και αλησμόνητη επικοινωνία που είχε ο Πρωθυπουργός με το Θεό; Γενικότερα, η σχέση της Νέας Δημοκρατίας με την Εκκλησία ήταν πάντοτε μια αλληλοεξαρτώμενη σχέση. Ωστόσο, αυτή τη φορά στη Λεωφόρο Συγγρού ξεπέρασαν κάθε όριο γελοιότητας, άκρατου λαϊκισμού και «ταλιμπανισμού».
Δεν ξέρω εάν η ανακοίνωση που εξέδωσε, λίγες ώρες μετά την δήλωση του υπεύθυνου Θρησκευμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Αμανατίδη, ότι ο Τσίπρας είναι άθεος, ήταν προϊόν Κυριακάτικης βαρεμάρας με στόχο να τραφεί ακόμη μια μέρα η κόντρα ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ. Ή αν ο Σαμαράς θέλει να κλείσει το μάτι στο ακροδεξιό πέταλο του γηπέδου, ενόψει μάλιστα εκλογών, όπως φημολογείται. Το μόνο σίγουρο είναι πως σε τέτοιους είδους κόντρες, εν έτει 2014, το κόμμα του κ. Σαμαρά μόνο χαμένο μπορεί να βγει. Για να προχωρήσει μια χώρα μπροστά, να απεμπλακεί από κάθε δεσμό συντηρητισμού που την κρατάει σε επαφή με την παλιάς κοπής και διαβρωτική πολιτική κατάσταση και να περάσει στην ανάπτυξη, που τόσο διατυμπανίζει ο κ. Σαμαράς, θα πρέπει να αποχωριστεί μια για πάντα ιδεολογίες του τύπου ‘Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια’. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ανασταλτικό και δεσμευτικό για μια πολιτισμένη, ευνομούμενη και ανεπτυγμένη (όπως θέλει να γίνει η Ελλάδα) χώρα από την εμπλοκή της εκάστοτε θρησκείας σε οποιονδήποτε τομέα πέραν αυτού για τον οποίο δημιουργήθηκε και υπάρχει.
Παραδείγματα σαν αυτό στην ελληνική καθημερινότητα πολλά: Την περασμένη εβδομάδα ο «Γέροντας Παστίτσιος», ή κατά κόσμον, Φίλιππος Λοϊζος, καταδικάστηκε σε δέκα μήνες φυλάκιση με αναστολή για «καθύβριση θρησκεύματος». Ποια ήταν αυτή η καθύβριση; Η σελίδα κοινωνικής δικτύωσης που κατείχε με την παραπάνω ονομασία, μέσω της οποίας σατίριζε τα λόγια του Γέροντα Παϊσιου. Μια υπόθεση η οποία είχε ξεκινήσει από τη δίωξη που ζήτησε να ασκηθεί εις βάρος του κ. Λοϊζου ο προφυλακισμένος βουλευτής της Χρυσής Αυγής, Χρήστος Παππάς. Στην Ελλάδα δεν αντέδρασε κανείς για την απόφαση αυτή, ωστόσο στον υπόλοιπο κόσμο προκάλεσε αλγεινή εντύπωση, με τον βρετανικό Guardian να μιλά για Μεσαίωνα στο άκουσμα αυτής της είδησης, ενώ η Διεθνής Αμνηστία έκανε λόγο για πλήγμα στην ελευθερία της έκφρασης.
Δεν απομακρυνόμαστε πολύ. Ο πρώην διοικητής του νοσοκομείου Παίδων Αγλαϊα Κυριακού, Χάρης Τομπούλογλου, ο οποίος συνελήφθη επ’ αυτοφόρω να δωροδοκείται, δήλωνε προσερχόμενος στον ανακριτή «πιστεύω στο Θεό και τη Δικαιοσύνη». Εγώ πάλι δεν πιστεύω στην αθωότητα ανθρώπων που καπηλεύονται τη θρησκεία για να «ξεπλύνουν» τις αμαρτίες τους και να ξεγελάσουν τον κόσμο.
Το χειρότερο όμως απ’ όλα στο θέμα του αθεϊσμού του Τσίπρα, είναι πως στην ανακοίνωση της η Νέα Δημοκρατία χρησιμοποιεί το όνομα του ελληνικού λαού για να δείξει την, και καλά, ενόχληση της. Όχι κύριοι, ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να γνωρίζει σε τι Θεό πιστεύει ο Τσίπρας. Ας ασπάζεται και το δωδεκάθεο. Ο ελληνικός λαός πρέπει να γνωρίζει (όσο λαϊκίστικο κι αν ακούγεται) το ποιος ευθύνεται πραγματικά για αυτή την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, πού θα βρει τα λεφτά ο ΣΥΡΙΖΑ για να κάνει όσα εξαγγέλλει και υπόσχεται και πώς θα βγει η χώρα από το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει. Κι ακόμα, η Νέα Δημοκρατία οφείλει να γνωρίζει, πως, φόρους, και μάλιστα δυσβάσταχτους, πληρώνουν οι Έλληνες πολίτες και όχι οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Η πρόταση του κ. Κουράκη, που επικαλείται η ΝΔ στην ανακοίνωση της, έχει αυτόν ακριβώς τον σκοπό, να αφήσει την Εκκλησία μακριά από «χωράφια» που δεν την αφορούν.
Σε τελική ανάλυση, δεν συμφέρει τη Νέα Δημοκρατία μια κόντρα για το ποιος είναι πιο θρήσκος. Κι αυτό διότι ο κ. Τσίπρας, σε περίπτωση που είναι όντως άθεος, δείχνει να είναι πιο συνεπής στα (μη) θρησκευτικά του πιστεύω. Εν αντιθέσει με τον κ. Σαμαρά που οι αμαρτίες του απέναντι στο Θεό που πιστεύει, και που πιάνει γραμμή μαζί του, είναι πολλές και βαριές. Ευλόγησον!
