Πέθανε ο Νίκος Τριανταφυλλίδης

Ήταν σπάνια περίπτωση ανθρώπου ο Νίκος Τριανταφυλλίδης που πέθανε σε ηλικία 50 ετών μετά από μάχη που έδωσε με την επάρατη νόσο.

Αμετανόητος ροκάς, λάτρης του cult και της λαϊκής κουλτούρας σε όλο της το φάσμα. Το σινεμά του αγκάλιασε τους εραστές του περιθωρίου και κατακεραύνωσε το ψευτο-γκλάμουρ. Στα χρυσά χρόνια του «ελληνικού ονείρου», ο Νίκος Τριανταφυλλίδης την σατίρισε το νεοπλουτισμό, άνοιξε δρόμους παραμένοντας μέχρι το τέλος αυθεντικός και απροσποίητος.

Γεννημένος το 1966 στο Σικάγο, μετακόμισε στις αρχές του ’70 στην Ελλάδα, με τον πατέρα του Χάρρυ Κλυνν να ακολουθεί την οικογένειά του μετά την πτώση της Χούντας. Παοκτζής από τα γεννοφάσκια του, ήταν από μικρό παιδί επισκέπτης της Τούμπας τις ηλεκτρισμένες ποδοσφαιρικά Κυριακές. Αρχικά φοίτησε στο τμήμα Κοινωνιολογίας στην Πάντειο, ενώ στη συνέχεια μετακόμισε στο Λονδίνο για να μάθει τα μυστικά του σινεμά.

Το 1995 παρουσίασε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, το «Ράδιο Μόσχα». Το 1999 σκηνοθέτησε το «Μαύρο Γάλα» σε μια ακόμη επίδειξη ροκ σουρεαλιστικής τρέλας και βιτριολικού χιούμορ. Εκείνη την παραγωγική κινηματογραφικά περίοδο, ο Νίκος Τριανταφυλλίδης υπογράφει και δυο ντοκιμαντέρ για αγαπημένους του μουσικούς (υπερ )ήρωες και πιο συγκεκριμένα το«Τuxedomoon, no tears» (1998) και το «Screamin” Jay Hawkins – Ι put a spell on me» (2001).

Το 2002 άνοιξε το Gagarin 205 στην Λιοσίων, παίρνοντας άτυπα τη rock’n’roll σκυτάλη από το Ρόδον και μετατρέποντάς το αυτόματα σε αθηναϊκό live ναό που φιλοξενεί μέχρι σήμερα τα μεγαλύτερα ροκ ονόματα. Μετά από μεγάλη σκηνοθετική αποχή επέστρεψε το 2014 με το μυθοπλαστικό κύκνειο άσμα του «Οι Αισθηματίες».

Το ντοκιμαντέρ για την υπεραγαπημένη του ομάδα «90 Χρόνια ΠΑΟΚ: Νοσταλγώντας το Μέλλον» ήταν το επόμενο κινηματογραφικό του project που δεν πρόλαβε να δει στις αίθουσες. Εξάλλου, ο ίδιος δούλευε μόνον για πράγματα που έλεγαν κάτι στον ίδιο.

Φιλμογραφία
Momus, amongst women only (1992, Μώμος μόνος μεταξύ γυναικών, ντοκιμαντέρ μ.μ.)
Dogs licking my heart (1993, μυθοπλασία μ.μ.)
Ράδιο Μόσχα (1995, μυθοπλασία)
Το Παλτό (1997, τηλεταινία μυθοπλασίας)
Tuxedomoon, no tears (1998,ντοκιμαντέρ)
Μαύρο Γάλα (1999, μυθοπλασία)
Screamin” Jay Hawkins – Ι put a spell on me (2001, ντοκιμαντέρ)
Οι Αισθηματίες (2014 , μυθοπλασία)