Τι κοινό έχει ένας χωρισμός με τον ακρωτηριασμό;

Γιατί πολλές φορές αποφεύγουμε να πούμε «αντίο» σε μία μακροχρόνια σχέση; Γιατί είναι εξαιρετικά δύσκολο να χωρίσουμε από τον σύντροφό μας; Τι κοινό μπορεί να έχει ένας χωρισμός με τον ακρωτηριασμό μέλους του σώματος; Την απάντηση σε όλα τα παραπάνω την έδωσαν μέσα από έρευνα, επιστήμονες του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια.

Συγκεκριμένα, η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής την Δρ Μπρίτζελντιν, καθηγήτρια νευρολογίας, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο χωρισμός ενεργοποιεί το ίδιο σημείο του εγκεφάλου που ενεργοποιεί και ο σωματικός πόνος και ιδιαίτερα ο ακρωτηριασμός κάποιου μέλους του σώματος.

Μάλιστα, ο πόνος που αισθανόμαστε όταν χάνουμε κάποιο πρόσωπο ή όταν χωρίζουμε είναι μεγαλύτερος σε ένταση από οποιονδήποτε άλλο πόνο. Αυτό συμβαίνει διότι, όταν π.χ χτυπήσουμε το πόδι μας, ο εγκέφαλος ενεργοποιείται και εμείς πονάμε μόνος το συγκεκριμένο σημείο του ποδιού που χτυπήσαμε, ενώ σε περίπτωση απώλειας ή χωρισμού ο πόνος διαχέεται σε όλο το σώμα και πονάμε σε κάθε σημείο.

Στην ουσία ο ψυχικός πόνος και ο σωματικός πόνος ενεργοποιούν τα ίδια ακριβώς σημεία στον εγκέφαλο με τη διαφορά ότι στην περίπτωση του ψυχικού πόνου χρειαζόμαστε τον διπλάσιο ή και περισσότερο χρόνο για να τον ξεπεράσουμε.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και η επικεφαλής της έρευνας Δρ Μπρίτζελντιν: « όταν χωρίζουμε είναι σαν να χάνουμε ένα μέλος του σώματός μας. Έτσι εξηγείται γιατί συχνά αποφεύγουμε να χωρίσουμε από μια σχέση κυρίως μακροχρόνια. Ο εγκέφαλος μας, μας αποτρέπει διότι γνωρίζει ότι ο πόνος που θα προκληθεί θα είναι σαν να μας έκοβαν π.χ το δάκτυλο»!

Όσο πόνο όμως κι αν επιφέρει ένας χωρισμός, όταν πρέπει να συμβεί πρέπει να βρίσκουμε και την ανάλογη δύναμη να το πράττουμε!