Βασίλης Αξιώτης: «Για να προσφέρεις και να θέλεις να βοηθήσεις πρέπει να γνωρίζεις και το πώς»
Ήξερα ότι σε αυτή τη συνέντευξη θα έβρισκα εκείνο το σημάδι των καιρών που λείπει. Τη διευρυμένη επιδίωξη του να προοδεύεις και το έμφυτο στοιχείο του να προσφέρεις. Ο Βασίλης Αξιώτης είναι από εκείνους τους νέους που ανοίγουν τα φτερά τους μακριά από την Ελλάδα αλλά έχοντας ως στόχο την επιστροφή και την αναδόμησή της με όρους που της αρμόζουν. Αυτό που ο ίδιος λέει «aller retour brain drain» συνδυάζεται με την περίσσια λάμψη στο βλέμμα και το πάθος του για τη μόρφωση, τη δημιουργία και την προσφορά.
Η συνέντευξη στο oloigiaolous.gr
Ποιος είναι ο ακριβής επαγγελματικός σου τίτλος;
Είμαι Πολιτικός Μηχανικός, απόφοιτος του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου. Αποφάσισα να ασχοληθώ με κάτι το οποίο ηταν γενικότερα στο πνεύμα των καιρών με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Στη Νέα Υόρκη λοιπόν, όπου δραστηριοποιούμαι, τόσο επαγγελματικά όσο και ακαδημαϊκά, εξειδικεύομαι στην πράσινη ενέργεια. Σήμερα είμαι διευθύνων σύμβουλος δύο εταιρειών, της Axion Energy Α.Ε. με έδρα την Αθήνα και της Global Axion Technologies με έδρα την Νέα Υόρκη.
Πώς θα περιέγραφες το επάγγελμά σου;
Είμαστε από αυτούς τους ανθρώπους που φωνάζουμε ότι υπάρχει πρόβλημα στον πλανήτη και θα πρέπει να σταματήσουμε τη μόλυνση, αλλά κανείς δεν μας ακούει! Από το 1990 υπήρξαν φωνές, μέλη της Ακαδημίας που προέβλεπαν την κλιματική αλλαγή – τα επικίνδυνα φαινόμενα που επιταχύνουν κάποιες εξελίξεις αρνητικές για τον πλανήτη – μέχρι σήμερα λίγα πράγματα έχουν γίνει προς αυτή την κατεύθυνση.
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να κάνεις τη θεωρία πράξη;
Όταν συναντάς πάντα κάτι καινούργιο τα πράγματα είναι δύσκολα. Ένα παράδειγμα είναι η διαχείριση των σκουπιδιών, όπου είναι και μια τεράστια επένδυση για το μέλλον. Αν, όμως, πεις σε κάποιον πως θα γίνει ένα εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας από την καύση των σκουπιδιών δίπλα στην πόρτα του, θα αντιδράσει. Είναι αυτό που λένε και οι Αμερικάνοι «not in my back yard”, πρέπει να γίνει αλλά γιατί να γίνει εδώ.
Εμείς οι Έλληνες έχουμε αυτό το αίσθημα λίγο πιο έντονο;
Το έχουμε γιατί δεν θέλουμε να ξεβολευόμαστε από τα συγκεκριμένα οπότε ως ένα βαθμό μπορεί να πει κανείς πως η κοινωνία μας είναι ακόμη συντηρητική και φαίνεται από το πόσο μπορεί να δεχτεί το νέο. Όταν όμως βλέπεις πως αυτές οι πρακτικές στο εξωτερικό εφαρμόζονται και μάλιστα επιτυχημένα δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Υπάρχει το «δεν θέλω», «μπορώ αλλά δεν θέλω».
Εμείς γιατί δεν θέλουμε;
Είναι πολλά αυτά που δεν θέλουμε να αλλάξουμε. Θεωρώ ότι το τελευταίο που θα μπορέσει να εφαρμοστεί στην Ελλάδα είναι το εργοστάσιο παραγωγής σκουπιδιών. Θεωρώ ότι πρέπει να αλλάξουν αρκετά πράγματα ως προς το πώς μπορεί να γίνει αποδεκτό αυτό παρά στο να προχωρήσει κανείς σε κάτι που αντικειμενικά δεν μπορεί να το δεχτεί εύκολα ο Έλληνας. Υπάρχει μια στασιμότητα κατά τη γνώμη μου. Πρέπει να μιλήσεις για ορισμένα θέματα που θα οδηγήσουν σε μια βιώσιμη ανάπτυξη, και αυτό δεν μπορεί να το καταλάβει τόσο η πολιτική ηγεσία όσο και ο Έλληνας. Χρησιμοποιώ τον όρο βιώσιμη ανάπτυξη, γιατί αυτή είναι η ανάπτυξη που πρέπει να πετύχουμε. Τεχνολογίες όπως εκείνες που ανέφερα προηγουμένως είναι οι τεχνολογίες που πρέπει να εφαρμόσουμε και να υιοθετήσουμε για να υπάρξει η έννοια της βιώσιμης ανάπτυξης. Ακούω πολλούς ανθρώπους της ηλικίας μου –και στην πολιτική- που χρησιμοποιούν το πάλιο το «Μαυρογιαλούρικο» ότι θα φέρω την ανάπτυξη, θα δημιουργήσω θέσεις εργασίας και άλλα. Πρέπει να πεις «πώς», πρέπει να πεις συγκεκριμένα πράγματα. Αυτό ενδεχομένως εμένα με βοηθάει γιατί το ζω στην καθημερινότητά μου, στη νούμερο ένα οικονομία του κόσμου. Βλέπω πως πραγματικά μπορεί να γίνει η διαχείριση και της αντίληψης του κόσμου, άρα γιατί να μην μπορεί να γίνει και στη χώρα μας; Αυτός είναι και ο λόγος που ασχολούμαι με την πολιτική, γιατί θέλω να προσφέρω.
Ήταν παιδική σου φιλοδοξία το να προσφέρεις;
Θεωρώ ότι ναι. Μου βγαίνει και κάπως έμφυτα. Με νοιάζει να μπορέσω αυτά τα οποία σκέφτομαι και αυτά που σπουδάζω, αυτά για τα οποία ζω και εργάζομαι και εφόσον τα κατέχω στο εξωτερικό να τα εφαρμόσω και στην Ελλάδα.
Τα παιδικά σου ερεθίσματα συνέβαλαν σε αυτή τη στάση ζωής;
Είμαι τυχερός. Γεννήθηκα σε μια εύπορη οικογένεια, με αρχές και αξίες – και δεν έχω λόγο να το κρύψω αυτό. Η μητέρα μου, που είναι και ο πιο δύσκολος κριτής μου, πάντα μου έλεγε: «αυτό που μπορείς να κάνεις μόνος σου, κάν’το μόνος σου. Προσπάθησε πάντα να εξελίσσεσαι και πάντα να προοδεύεις, και πάντα να είσαι καλοσυνάτος με τους ανθρώπους». Το καλοσυνάτος είναι και η βασική αρχή για την πολιτική. Μεγάλη αρετή το να ακούς. Αυτές τις αρχές τις εφαρμόζω και στη ζωή μου. Για να προσφέρεις και να θέλεις να βοηθήσεις, πρέπει να γνωρίζεις και το πώς. Από τη στιγμή που δημιουργείς πρώτα για εσένα και αισθάνεσαι εσύ σίγουρος και μαθαίνεις πώς να κάνεις ορισμένα πράγματα σε επίπεδο κοινωνίας τότε μόνο πραγματικά μπορείς να είσαι άξιος και να βοηθήσεις και να προσφέρεις. Η οικογένειά μου, και ιδιαίτερα η μητέρα μου, ήταν εκείνη που μου έλεγε να ανοίξω τα φτερά μου, να φύγω στο εξωτερικό και να επιστρέψω μετά στην Ελλάδα να δω αν μπορώ τι μπορώ να καταφέρω. Η οικογένεια μου δεν ασχολήθηκε με την πολιτική. Οι γονείς μου είναι μέλη της Ακαδημαϊκής Κοινότητας.
Πώς προέκυψε το πολιτικό μικρόβιο;
Από την αρχή του να προσφέρω. Ποτέ δεν με φόβιζε η πολιτική. Όταν για παράδειγμα, ξεκίνησα επιχειρηματικά την τεχνολογία υδρογόνου, – έχω βραβευθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την τεχνολογία αυτή και την εφαρμογή της, ήταν αχαρτογράφητα νερά για την Ελλάδα. Επειδή όμως το πίστευα, συνέχισα να ασχολούμαι. Αυτή η καθαρή ενασχόλησή μου και τα πιστεύω μου με οδήγησαν στην Αμερική, όπου εκεί η έννοια του να δημιουργήσεις είναι πιο διαδεδομένη. Η Global Axion Technologies στη Νέα Υόρκη ξεκίνησε με βάση αυτή την τεχνολογία γιατί βρήκε επιχειρηματικό και επενδυτικό ενδιαφέρον στην Αμερική, είναι η συνέχεια της Axion Energy ΑΕ στην Αθήνα.
Ποιες σπουδές έχεις ακολουθήσει;
Μετά την αποφοίτησή μου με άριστα από το Κολλέγιο Αθηνών, μπήκα δεύτερος στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Μετσόβειου Πολυτεχνείου. Υπήρξε μια παύση στην ακαδημαϊκή μου πορεία λόγω της εταιρείας που ξεκίνησα, ωστόσο επειδή ήθελα να ασχοληθώ με κάτι πολύ εξειδικευμένο θεώρησα ότι έπρεπε να ακολουθήσω και τις αντίστοιχες σπουδές για να μπορέσω να γίνω ακόμη καλύτερος. Η ενασχόλησή μου με τις ανανεώσιμες πηγές, σε συνδυασμό με τις επιχειρηματικές μου κινήσεις,με έφερε στο Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης. Αυτή τη στιγμή λοιπόν, είμαι μεταπτυχιακός φοιτητής και ερευνητής στις νέες μορφές ενέργειας και στον τρόπο αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής.
Ποια είναι τα προσόντα εκείνα που πρέπει να έχει κάποιος για να θεωρηθεί επιτυχημένος σε αυτό το επάγγελμα;
Η όρεξη. Επειδή ασχολούμαστε με νέες τεχνολογίες πρέπει το μυαλό να είναι ανοιχτό. Να μην είναι ο μηχανικός αρνητικά προκατειλλημένος επειδή στηρίζει μια συγκεκριμένη μορφή ανανεώσιμης ενέργειας. Για να είσαι επιτυχημένος πρέπει να βλέπεις τα δεδομένα όπως είναι. Πρέπει να έχεις πολύ καλό τεχνικό υπόβαθρο και να γνωρίζεις οικονομία, γιατί μιλάμε για αγορές και την εφαρμογή της θεωρίας στην πράξη. Και αυτή η εφαρμογή από τη θεωρία στην πράξη είναι που εκλείπει από τα δικά μας Πανεπιστήμια.
Πώς είναι μια τυπική μέρα σου στη δουλειά;
Ξυπνάω στις 7.30 το πρωί. Αλαφιασμένος για να ελέγξω τα emails μου. Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να έχει συμβεί στην Ελλάδα μέσα σε 6 ώρες! Μετά τρέχω. Η γυμναστική είναι ιδιαίτερα σημαντική εάν κάποιος θέλεις να διατηρεί τις ισσοροπίες. Η ημέρα ξεκινάει στο γραφείο της εταιρείας μου στη Wall Street, περίπου στις 9 Αν πάντα δεν υπάρχουν μαθήματα ή projects στο Πανεπιστήμιο. Στις 5 το απόγευμα, δουλειά τέλος. Η μεγάλη διαφορά όσον αφορά τις δουλειές στη Νέα Υόρκη είναι ότι ξεκινούν Δευτέρα στις 9 το πρωί και τελειώνουν Παρασκευή στις 5 το απόγευμα. Το Σαββατοκύριακο δεν ασχολείται κανείς με τα επαγγελματικά.
Ποιες είναι οι πιο σημαντικές δυσκολίες σε αυτή τη δουλειά;
Ο χρόνος. Είναι το πιο δύσκολο κομμάτι να είσαι συνεπής ως προς τον χρόνο παράδοσης. Το «ώχου αδερφέ άργησα μια μέρα» δεν υπάρχει, είτε σε επαγγελματικό επίπεδο είτε στο Πανεπιστήμιο. Αν δεν έχεις παραδόσει το project στην ώρα σου, το σύστημα σε έχει πετάξει εκτός. Το να διατηρήσεις το όνομα και τη συνέπεια της εταιρείας σου ψηλά, ειδικά στη Νέα Υόρκη, είναι το πιο δύσκολο κομμάτι.
Πώς διαχειρίζεσαι αυτή τη δυσκολία;
Κάνω πράγματα τα οποία μπορώ. Έχουν έρθει και μου έχουν προτείνει μεγάλες δουλειές που έχω αρνηθεί. Και υπάρχουν πράγματα που ξέρω να κάνω και πράγματα που δεν ξέρω να κάνω. Το να πεις όχι σε μια πολύ μεγάλη αμοιβή είναι μερικές φορές σημαντικό. Οφείλεις να είσαι σίγουρος για την ποιότητα του προϊόντος ή υπηρεσίας που πρόκειται να παραδώσεις. Για το παιδί σου μιλάμε άλλωστε. Χαχα.
Ποιες είναι οι πιο ανταποδοτικές στιγμές;
Είνα όταν ξέρεις πως αυτό που έχεις παραδώσει είναι καλό. Θα το δει ο πελάτης θα κάνει θετικά σχόλια οπότε σημαίνει ότι θα ξαναχτυπήσει το τηλέφωνο. Επίσης, όταν ζητάει κάτι πολύ εξειδικευμένο και μπορείς να του δώσεις λύση, να δημιουργήσεις κάτι από την αρχή σε γεμίζει.
Πολλοί νέοι έψαξαν, βρήκαν την τύχη τους και ξεχώρισαν στο εξωτερικό. Πρακτικά όμως τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα;
Πράγματι παντού υπάρχει ένας Έλληνας ή μια Ελληνίδα που ξεχωρίζει. Κατά τη γνώμη μου, αν δοθεί η ευκαιρία σε κάποιον να φύγει ας το κάνει, με την προοπτική όμως να γυρίσει. Είναι αυτό που λέω εγώ «aller-retour brain drain», δηλαδή να φύγεις στο εξωτερικό να σπουδάσεις, να ανοίξει το μυαλό σου, να δεις πώς λειτουργούν οι αγορές στο εξωτερικό και να επιστρέψεις. Σημαντικό επίσης είναι να γνωρίσεις ανθρώπους από άλλες πόλεις του πλανήτη, από την Κίνα, από την Ινδία, τη Χιλή, τη Νότια Αφρική να μάθεις για τις αγορές τους, για τα δικά τους τα προβλήματα. Όλα αυτά ανοίγουν το μυαλό. Και φυσικά να δεις και πώς λειτουργούν πραγματικά οι αγορές έξω. Συνεπώς, να φύγει ένας νέος αν του δοθεί η ευκαιρία όμως να επιστρέψει και να έρθει να βοηθήσει.
Ποια είναι η θέση της πολιτικής στη ζωή σου;
Είναι αλληλένδετη με τη δουλειά μου. Το επάγγελμά μου είναι πάνω από όλα. Η πολιτική είναι προσφορά δεν είναι επάγγελμα. Αν ο κόσμος καταλαβαίνει πως αυτές τις ιδέες που έχω μπορώ να τις εφαρμόσω και με τιμήσει με την ψήφο του είναι μεγάλη μου τιμή. Εάν όχι, κανένα πρόβλημα. Δεν το κάνω ντε και καλά να εκλεγώ. Έχω επάγγελμα, θεωρώ ότι είμαι και επιτυχημένος ως ένα βαθμό,και αν με τιμήσει ο συμπολίτης μου με την ψήφο μου θα μπορέσω να βοηθήσω. Δεν θα το κάνω όμως επί τούτου. Αποστρέφομαι τον επαγγελματία πολιτικό, γιατί αυτό οδηγεί σε λάθη. Οδηγεί στο να γαντζωθώ σε μια καρέκλα και να μείνω εκεί πάση θυσία. Αυτό είναι κακό και μας έχει οδηγήσει ως ένα βαθμό εδώ που είμαστε. Ο πολιτικός πρέπει να προσφέρει. Να είναι επαγγελματίας στη δουλειά του να μαθαίνει ορισμένα πράγματα, να επενδύει στον εαυτό του και να προσφέρει αν και εφόσον το θέλουν οι πολίτες. Εμένα μου προτάθηκε να συμμετέχω στις προηγούμενες εκλογές, αποφάσισα να το κάνω, τα πήγα ανέλπιστα καλά και από ότι φάνηκε οι απόψεις μου βρήκαν αντίκρισμα στον κόσμο. Όσο ο κόσμος με πιστεύει και με στηρίζει, θα βρίσκομαι δίπλα του. Για εμένα η συμμετοχή μου στις εκλογές ήταν ένα project με ημερομηνία παράδοσης την ημέρα των εκλογών.
Υπάρχει κάτι που θα σε έκανε να σταματήσεις να ασχολείσαι με την πολιτική;
Δύσκολη ερώτηση! Νομίζω πως όχι. Δεν θα υπάρξει κάτι τόσο ισχυρό που θα με έκανε να σταματήσω να σκέφτομαι πολιτικά. Ποτέ μη λες ποτέ βέβαια – αλλά η πολιτική είναι τρόπος σκέψης και ζωής. Βέβαια, ενδέχεται ο ίδιος ο κόσμος πει τέλος! Αυτό το κατανοώ απόλυτα και το στηρίζω. Όπως άλλωστε και την συνεχή ανανέωση του πολιτικού δυναμικού μιας χώρας.
Πώς θα περιέγραφες την πολιτική τα τελευταία πέντε χρόνια;
Βεβιασμένα βρεθήκαμε μπροστά σε μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να γίνουν. Πολιτικές των οποίων την σημαντικότητα αγνοούσαμε. Επιλέγω τον πολιτικό που μόνος του προτείνει, επιλέγει και εφαρμόζει κάτι επειδή είναι σωστό και όχι επειδή του το επιβάλλουν. Έπρεπε μόνοι μας να είχαμε εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις πολύ καιρό πριν.
Πώς προβλέπεις πολιτικά το 2016;
Δυστυχώς θεωρώ πως το 2016 θα είναι από τις πιο δύσκολες χρονιές που έχουμε ζήσει. Το 2015 ζήσαμε ένα παραμύθι και δυστυχώς τα αποτελέσματα αυτού του παραμυθιού θα αρχίσουν να φαίνονται στην πραγματική οικονομία το 2016. Πιστεύω ακράδαντα πως κόσμος παραπλανήθηκε. Πολιτικά, θα βρεθούμε αντιμέτωποι με αποφάσεις σκληρές και αναγκαίες. Παραμένω όμως αισιόδοξος.
*Ο Βασίλης πολιτεύεται στην Α” Αθήνας με τη Νέα Δημοκρατία.
Η πρώτη συνέντευξη της χρονιάς δεν θα μπορούσε παρά να ήταν με έναν άνθρωπο αισιόδοξο, με ανοιχτούς ορίζοντες και στόχους!
Βασίλη, ευχαριστώ για την υπέροχη πτήση στην Ελλάδα του αύριο!
Μαργαρίτα Μαχαίρα
M.Machaira@oloigiaolous.gr
