Αν αισθάνεσαι πως το σύστημα σου κλέβει τη ζωή, μην το μιμείσαι, μη γίνεις κλέφτης – Γιάννα Γούναρη

Αυτό που θα σας διηγηθώ συνέβη πριν μερικά χρόνια. Ήταν ένα καλοκαιρινό πρωινό και περίμενα την κόρη μου να τελειώσει το πρωινό της, για να πάμε στην τράπεζα. Όμως, το παιδί μου ανέκαθεν ήταν άφαγο. Οι μπουκιές δεν κατέβαιναν, η ώρα περνούσε, εγώ αδημονούσα σκεπτόμενη και την ουρά που θα βρίσκαμε μπροστά μας πηγαίνοντας. Μπορεί και να’κανε και δυο ώρες μέχρι να τα τελειώσει εκείνα τα φρουτάκια και ν’αξιωθούμε να φύγουμε απ’το σπίτι.

Πήγαμε, λοιπόν, στην τράπεζα ίσως δύο ώρες αργότερα απ’όταν υπολόγιζα και τι βρήκαμε; Μια αστυνομική κορδέλα γύρω-γύρω. Η τράπεζα ήταν κλειστή γιατί μόλις είχε γίνει ληστεία. Εννοείται πως η κόρη μου δε με αφήνει να ξεχάσω αυτό το περιστατικό επισημαίνοντας κάθε φορά που τη μαλώνω ότι αργεί πως εκείνη τη μέρα η αργοπορία της μας γλίτωσε από μία πολύ δυσάρεστη εμπειρία κι ίσως μας έσωσε και τη ζωή.

Γιατί, όμως, το αναφέρω τώρα; Γιατί προχθές σε κεντρικό σημείο της Θεσσαλονίκης είδα συνθήματα στους τοίχους που έγραφαν «Ο ένοπλος αγώνας άρχισε», «Τα παιδιά στο Βελβεντό δείξαν το δρόμο το σωστό» και τέτοια. Κι ένοιωσα μια τεράστια επιθυμία να πω σ’αυτά τα παιδιά που είναι στη φυλακή και στους φίλους τους που ζωγραφίζουν καραμπίνες στους τοίχους:

Σοβαρά τώρα; Πώς διορθώνεις την ανισότητα κάποιοι να έχουν χρήματα και κάποιοι άλλοι όχι αντικαθιστώντας την με την ανισότητα κάποιοι να έχουν όπλα και κάποιοι άλλοι όχι; Πώς ο δρόμος είναι σωστός, αν περιλαμβάνει τον εκφοβισμό ή τον πιθανό τραυματισμό ή τη δολοφονία ενός παιδιού που περιμένει με τη μαμά του στην ουρά στην τράπεζα, ενός μπάρμπα που πήγε να εισπράξει τη σύνταξή του ή του όποιου άλλου φουκαρά; Πώς ακριβώς το να φύγεις πλουσιότερος αδειάζοντας το ταμείο υπονομεύει την ίδια την ιδέα του πλούτου;
Είσαι εναντίον του τραπεζικού συστήματος; Κι εγώ είμαι εναντίον των γενετικά τροποποιημένων προϊόντων. Κι είμαι διατεθειμένη να κάτσω έξω από ένα super-market και να μοιράζω ενημερωτικά φυλλάδια ή να μαρκάρω τους καταναλωτές εξηγώντας τους τους κινδύνους για τη βιοποικιλότητα και ίσως για την ανθρώπινη υγεία.

Αν θέλω να τραβήξω περισσότερο την προσοχή, μπορεί και να ντυθώ καλαμπόκι. Αλλά δεν πρόκειται να βάλω ένα περίστροφο στον κρόταφο του ταμία. Δε θα κλέψω από το super-market ούτε χρήματα ούτε ποπ-κορν. Αν έχεις ράμματα για τη γούνα της τράπεζας, μοίραζε κι εσύ φυλλάδια απ’έξω. Πιάσε και ενημέρωσε τους υποψήφιους δανειολήπτες – μακάρι να το’χες κάνει πριν βρεθούν τόσα νοικοκυριά υπερχρεωμένα από καταναλωτικά δάνεια. Αν αισθάνεσαι πως το σύστημα σου κλέβει τη ζωή, μην το μιμείσαι, μη γίνεις κλέφτης. Και, βέβαια, μη βάζεις σε κίνδυνο κανενός τη ζωή.

Γιάννα Γούναρη

oloigiaolous.gr