Ένα μωρό γεννιέται στην ανθρωπιστική κρίση

Σήμερα μια φίλη, μου έστειλε τις φωτογραφίες του μωρού της. Ένα πανέμορφο αγοράκι ντυμένο στα μπλε με μαλλιά ανακατεμένα από τα χάδια. Και εκείνη..χαρούμενη όσο δεν πάει.
Οι φωτογραφίες που μου έστειλε με έκαναν να χαμογελάσω. Να ευχηθώ να είναι καλότυχο και υγιέστατο!
Και αφού τις έκλεισα ,το χαμόγελο εξαφανίστηκε δίνοντας τη θέση του σε μια λύπη. Λύπη που πλαισιώνει την τραγική πραγματικότητα που ζούμε. Και δεν αναφέρομαι στην οικονομική κρίση, αλλά στην ανθρωπιστική! Ένα παιδί δεν χρειάζεται αυτοκίνητα, πανάκριβα ρουχαλάκια και παπουτσάκια για να γίνει σωστός άνθρωπος. Χρειάζεται όμως ανθρώπους για να γίνει άνθρωπος.
Και αυτό είναι που λείπει από την κοινωνία σήμερα. Οι άνθρωποι. Η καλοσύνη, η κατανόηση, η συμπαράσταση, το φιλότιμο, το μυαλό, η πραγματική μόρφωση και όχι η χάρτινη. Η θέληση να είμαστε όλοι για όλους. Και δεν φταίει η κρίση. Κρίσεις υπήρχαν πάντα στην Ελλάδα αλλά οι άνθρωποι δεν ήταν ..απάνθρωποι.

Αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο πρώτα φρόντισε να αλλάξεις τον εαυτό σου!

ΜΜΜ
Oloigiaolous.gr