Εξωσωματική εμπειρία – Το 10% των ανθρώπων «πετάει» στον ύπνο του! Εσείς;

«Ήμουν στο κρεβάτι μου, μια νύχτα όπως όλες τις άλλες. Ξαφνικά, ένιωσα μια απόκοσμη αίσθηση ότι εγκατέλειπα το σώμα μου! Ένιωθα να αιωρούμαι ψηλά μέχρι το ταβάνι του δωματίου, ενώ έντρομος κοιτούσα κάτω τον εαυτό μου να κοιμάται στο κρεβάτι, στη φυσιολογική του θέση! Πανικοβλήθηκα και τότε ένιωσα να επιστρέφω βίαια. Ξύπνησα απότομα και ήξερα, ότι αυτό που μόλις έζησα δεν ήταν όνειρο»…

Σας θυμίζει κάτι η παραπάνω εμπειρία; Έχετε ζήσει κάτι παρόμοιο; Εάν όχι, τότε ανήκετε στο 90% των ανθρώπων…Υπάρχει όμως κι ένα 10%, το οποίο έχει ζήσει τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του μια παρόμοια εμπειρία, τόσο έντονα, που δεν θα την ξεχάσουν ποτέ…

Η εξωσωματική εμπειρία (out of body experience αγγλιστί), είναι ένα φαινόμενο της ανθρώπινης νοητικής-εγκεφαλικής λειτουργίας το οποίο αρχίζει να γίνεται ευρέως γνωστό. Οι νέες τεχνολογίες και η πρόοδος που οδηγεί σε περαιτέρω έρευνες για τη λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου αλλά, κυρίως, το διαδίκτυο, δίνει την ευκαιρία σε εκατομμύρια ανθρώπους από όλο τον κόσμο να συζητήσουν τις εμπειρίες τους, να μιλήσουν με «ομοιοπαθόντες» και κυρίως, να αποφύγουν τον σκεπτικισμό και την αμφιβολία του περιβάλλοντός τους, όταν προσπαθούν να διηγηθούν κάτι που τους συνέβη και το οποίο βρίσκεται έξω από τα καθιερωμένα… Πλέον η αναζήτηση πληροφοριών περί της εξωσωματικής εμπειρίας φέρνει δεκάδες εκατομμύρια αποτελέσματα στο διαδίκτυο, στις οποίες αναλύονται θεωρίες –ικανές, αν ενστερνιστούν από πολύ κόσμο να αλλάξουν ή να δημιουργήσουν νέες θρησκείες- αλλά, το κυριότερο, διηγήσεις ατόμων από όλα τα μέρη του πλανήτη, της «εξωσωματικής εμπειρίας» που είχαν, πώς επετεύχθει αυτή, αλλά και τα αποτελέσματα που είχε στα υποκείμενά της…

Η περιγραφή της εισαγωγής είναι μια τυπική περίπτωση εξωσωματικής εμπειρίας που συνέβη αυθόρμητα. Σε στιγμή απόλυτης χαλάρωσης, «μεταξύ ύπνου και ξύπνιου», όταν το υποκείμενο δεν έχει πλήρη συνείδηση αν κοιμάται ή όχι (όλοι έχουμε πετύχει τον εαυτό μας σε παρόμοια κατάσταση, ειδικά μετά από λίγες ώρες ύπνου και με το ξυπνητήρι να μας φωνάζει επίμονα), πολλοί άνθρωποι έχουν περιγράψει την αίσθηση της αιώρησης, ότι νιώθουν να βρίσκονται πολλά μέτρα ψηλά από το σώμα τους, χωρίς να έχουν υλική υπόσταση. Η θέαση του περιβάλλοντα χώρου που έχουν είναι ακριβώς αυτή που θα είχαν αν όντως βρίσκονταν στο συγκεκριμένο σημείο (δηλαδή παρατήρηση του γραφείου, του κομοδίνου από 2-3 μέτρα ψηλά). Η εμπειρία περιγράφεται ως απόλυτα αληθινή αφού το υποκείμενο εξηγεί ότι δεν έχει καμιά σχέση με όνειρο, καθώς υπάρχει πλήρης συνειδητότητα του χρόνου και του χώρου. Συνήθως η αίσθηση αυτή προκαλεί πανικό στον ανυποψίαστο και η περιγραφή καταλήγει με το απότομο «ξύπνημα» και το σοκ που προκαλεί, καθώς πολλοί είναι αυτοί που μετά από αυτό αναρωτιούνται για την πνευματική τους υγεία…

Το ταξίδι της ψυχής

Η εξωσωματική εμπειρία όμως ίσως είναι κάτι πολύ περισσότερο από την αίσθηση της αιώρησης μέσα στο δωμάτιό μας… Η προσφιλής σε όλες τις θρησκείες θεωρία περί διαχωρισμού σώματος και ψυχής βρίσκει έρεισμα και οδηγεί τους παραψυχολόγους να μιλήσουν για το φαινόμενο, εξηγώντας ότι αυτό που βιώνει το υποκείμενο είναι η έξοδος του «αστρικού σώματος» από το φυσικό σώμα και η είσοδός του σε μια άλλη διάσταση…Οι πρώτες αναφορές μας έρχονται από την αρχαία Ελλάδα και συμβαδίζει με την κλασική θεωρία του Πλάτωνα περί του κόσμου των ιδεών, σύμφωνα με την οποία έχουμε μια ορισμένη μόνο αίσθηση της πραγματικότητας, γιατί η ψυχή βρίσκεται φυλακισμένη στο φυσικό σώμα και μόνο όταν αυτή απελευθερωθεί μπορούμε να αντικρίσουμε τον πραγματικό κόσμο…

Ο ίδιος ο Αριστοτέλης έλεγε ότι η ψυχή είναι ικανή να αποχωριστεί το σώμα ενώ μαζί του συμφωνούσε και ο Πλωτίνος. Η πρώτη αναφορά μας έρχεται από τον Πλούταρχο, ο οποίος αναφέρει πως ο Τίμαρχος έμεινε 36 ώρες προσευχόμενος στο υπόγειο σκοτάδι, ακούγοντας ήχους, και νοιώθοντας τελικά να βγαίνει η ψυχή του από το κεφάλι ανεβαίνοντας προς τον ουρανό, βλέποντας από ψηλά την Γη και τους σφαιρικούς πλανήτες… Στις ανατολικές θρησκείες, οι γιόγκι «ταξιδεύουν» μακριά όταν βρίσκονται σε κατάσταση έντονου διαλογισμού… Στα νεότερα χρόνια, η Μαντάμ Μπλαβάτσκι ίδρυσε τον προηγούμενο αιώνα μια πολύ δημοφιλή εταιρία στη Νέα Υόρκη, στην οποία ασχολούνταν εκτεταμένα με το θέμα, δημιουργώντας μάλιστα μια νέα ανεξάρτητη θρησκεία με πολλούς οπαδούς! Στις μέρες μας πολλά βιβλία έχουν γραφτεί, ενώ έχουν γίνει και επιστημονικά πειράματα, τα οποία όμως δεν έχουν καταλήξει σε κάποιου είδους απόδειξη ή έστω θεωρία περί του φαινόμενου…

Ανάμεσα στις θεωρίες και στις μαρτυρίες για το φαινόμενο, υπάρχουν πολλές που υπερβαίνουν την απλή αίσθηση της αιώρησης μέσα στο δωμάτιο. Πολλοί έχουν προχωρήσει παραπέρα, ισχυριζόμενοι ότι έχουν καταφέρει να ελέγξουν τον «αστρικό» εαυτό τους και έχουν μεταβεί σε χώρους διαφορετικούς… «Κατάφερα να μεταφερθώ στο δίπλα δωμάτιο, χωρίς οι τοίχοι και οι πόρτες να αποτελούν εμπόδιο. Κοίταζα τα αδέρφια μου στο σαλόνι να βλέπουν τηλεόραση. Όταν ξύπνησα και τους ρώτησα, μου επιβεβαίωσαν ότι τη συγκεκριμένη ώρα έβλεπαν το συγκεκριμένο κανάλι, το οποίο είχα παρατηρήσει κι εγώ από τον αστρικό εαυτό μου, λίγα λεπτά πιο πριν κι ενώ κοιμόμουν στο δωμάτιό μου»… Αυτή είναι μια κοινή εμπειρία, η οποία όμως έχει το ενδιαφέρον ότι επιβεβαιώνει γεγονότα από τον «πραγματικό» κόσμο, κάτι που ίσως αποδεικνύει ότι πράγματι το υποκείμενο της εξωσωματικής εμπειρίας μπορεί να βρεθεί σε αλληλεπίδραση με το φυσικό περιβάλλον, έστω και μόνο με την αίσθηση του απλού παρατηρητή…

Μια άλλη πραγματικότητα;

Η κατάσταση γίνεται πιο πολύπλοκη, όταν συγκεκριμένες μαρτυρίες περιγράφουν το «αστρικό ταξίδι» ως κάτι περισσότερο από μια απλή βόλτα κοντά στον περίγυρο του υποκειμένου… Πολλοί έχουν αναφέρει ότι μπορούν να ταξιδέψουν οπουδήποτε- από οποιοδήποτε μέρος της χώρας ή της Γης, μέχρι και σε άλλα μέρη του σύμπαντος-, οπότε οι περιγραφές τους μιλούν για άλλους πλανήτες, για άλλους κόσμους αλλά και για επαφές με άλλα πλάσματα- συνήθως «καθοδηγητές» οι οποίοι τους μιλούν και τους εξηγούν πράγματα σχετικά με την ίδια την κοσμική φύση… Οι… προνομιούχοι αυτοί άνθρωποι περιγράφουν ότι το φυσικό τους σώμα-το οποίο κείτεται στο κρεβάτι τους- συνδέεται με το «αστρικό» με μια «Ασημένια Χορδή», η οποία αποτελεί και ένα μέσο για την επιστροφή τους… Όλα τελειώνουν με το ξύπνημα στο φυσικό σώμα και την επιθυμία αλλά και τη βεβαιότητα αυτών των ανθρώπων ότι θα το ξαναζήσουν…

Η ομοιότητα με τις «μεταθανάτιες εμπειρίες» -ένα φαινόμενο το οποίο εκπλήσσει με την ένταση αλλά και την πληθώρα των όμοιων περιπτώσεων σε όλα τα μέρη του κόσμου και κάνει τους επιστήμονες να σηκώνουν τα χέρια ψηλά- δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Πολλοί άνθρωποι που έμειναν αναίσθητοι μετά από τροχαίο ατύχημα, όταν συνέρχονται τελικά περιγράφουν τις σκηνές μετά το ατύχημα, τα ασθενοφόρα να έρχονται, τους δικούς τους δίπλα να κλαίνε ενώ οι ίδιοι βρίσκονται ψηλά, κάποια μέτρα πάνω από τη σκηνή και παρατηρούν… Πολλές είναι οι περιγραφές και στα χειρουργεία των νοσοκομείων, όπου ο αναίσθητος ασθενής περιγράφει εκ των υστέρων τους διαλόγους των γιατρών και ισχυρίζεται ότι ήταν μάρτυρας της όλης διαδικασίας έξω από το σώμα του, κάπου ψηλά…

Έρευνες χωρίς απαντήσεις

Τι έχει να πει η επιστήμη για όλα αυτά; Κάποια πειράματα έχουν διεξαχθεί, ένα πρόσφατο μάλιστα στα νευρολογικά πανεπιστήμια της Λοζάνης και της Γενεύης, στο οποίο οι επιστήμονες έκαναν εξετάσεις πάνω σε ανθρώπους οι οποίοι ισχυρίζονταν ότι μπορούν να πετύχουν εξωσωματική εμπειρία –ή μάλλον διαχωρισμό του αστρικού από το φυσικό σώμα- κατά βούληση και έφτασαν στο συμπέρασμα ότι η ηλεκτρική διέγερση μιας πλευράς του εγκεφάλου μπορεί να προξενήσει ασυνήθιστη απόκριση σε δύο από τα τρία αισθητήρια συστήματα, που ελέγχουν την ισορροπία, τα προθαλαμιαία και σωματοαισθητήρια συστήματα. Η προκύπτουσα αίσθηση της συνείδησης είναι ότι είναι χωρισμένη από το σώμα, και συχνά περιγράφεται ως μια «εξωσωματική εμπειρία». Τα φαινόμενα αυτά μπορεί λοιπόν να σχετίζονται με δυσλειτουργία στην επεξεργασία των αισθήσεων όπως είναι η ισορροπία και η κίνηση.

Τα νέα πειράματα όμως δεν μπορούν να διαψεύσουν ιδέες περί θρησκευτικής-πνευματιστικής φύσεως της εξωσωματικής εμπειρίας, σύμφωνα με τις οποίες πρόκειται για την ψυχή που αφήνει το φυσικό σώμα. Ο νευρολόγος της Οξφόρδης Τζον Μάρσαλ, που συμμετείχε σε αυτά τα πειράματα δηλώνει: «Αυτά τα πειράματα δεν δείχνουν πως ο κόσμος που ασχολείται με τα παραφυσικά είναι λάθος, είναι απλά επιδείξεις ότι οι εμπειρίες μπορούν να διεγερθούν με ηλεκτρόδια. Παρ” όλα αυτά, νομίζω ότι τέτοια πειράματα θα έδιναν μεγάλη ανακούφιση στους ασθενείς, που συχνά ζητούν την δική τους υγεία».

Υπάρχουν και άλλα καταγεγραμμένα πειράματα, τα οποία όχι μόνο δεν δίνουν επιστημονική εξήγηση, αλλά περισσότερο διεγείρουν τη φαντασία σχετικά με το φαινόμενο αυτό. Τη δεκαετία του 1970 έγιναν έρευνες στη Νέα Υόρκη, στα πλαίσια ενός προγράμματος χρηματοδοτούμενου από τις αμερικάνικες μυστικές υπηρεσίες, στον τομέα της ψιονικής κατασκοπίας. Ο Αμερικάνος Ίνγκο Σουάν μπορούσε να επιτύχει κατά βούληση την αιώρηση του «αστρικού» του σώματος και στα πειράματα αυτά, με την απλή μέθοδο της απόκρυψης, κατάφερνε να περιγράψει κρυμμένα αντικείμενα τα οποία δεν θα μπορούσε να έχει δει πρωτύτερα με το φυσικό του σώμα. Οι επιστήμονες έκθαμβοι τον άκουγαν να περιγράφει τα αντικείμενα που αυτοί έκρυβαν, αμέσως μετά την «επαναφορά» του στο φυσικό σώμα. Όλες οι έρευνες όμως που επιχείρησαν να καταγράψουν τις κινήσεις του «αστρικού» σώματος απέτυχαν, καθώς κανένα μηχάνημα με οποιουδήποτε είδους αισθητήρες δεν «έπιασε» την κίνηση κανενός από τα υποκείμενα τα οποία ισχυρίζονταν ότι «αιωρούνταν» στον χώρο αυτό. Έτσι, ο δρ. Ρόμπερτ Μόρις σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει ζώα ως αισθητήρες. Χρησιμοποίησε ως υποκείμενο τον παραψυχολόγο δρ. Κένεθ Χάραρι, ο οποίος είχε το «χάρισμα» και του ζήτησε να οδηγήσει το αστρικό του σώμα στο διπλανό δωμάτιο, στο οποίο βρισκόταν η γάτα του. Πράγματι, όποτε ο Χάραρι ανέφερε μια εξωσωματική εμπειρία, η συμπεριφορά της γάτας άλλαζε εντυπωσιακά: το ζώο σταματούσε να κινείται και δεν έβγαζε κανέναν ήχο, σαν να βρισκόταν κάποιος στο δωμάτιο!

Το προσωπικό βίωμα

Όλα αυτά τα στοιχεία, είτε είναι πλήρη εξακριβωμένα είτε όχι, αφού βασίζονται σε αναπόδεικτες κυρίως προσωπικές μαρτυρίες, σίγουρα δεν επιτρέπουν στον ερευνητή να κλείσει τα μάτια και να τα θεωρήσει απλές δεισιδαιμονίες ή κοινές φαντασιώσεις του εγκεφάλου. Η θεωρία εικάζει ότι οποιοσδήποτε άνθρωπος μπορεί να πετύχει την εμπειρία αυτή, κάποιοι ευκολότερα από τους άλλους κι ειδικά αυτοί που ασχολούνται με το διαλογισμό και την αυτοσυγκέντρωση έχουν μία έφεση παραπάνω. Οι οδηγίες μοιάζουν πραγματικά απλές: απόλυτη χαλάρωση, «άδειασμα» του μυαλού από κάθε είδους σκέψεις και «οπτικοποίηση» της εικόνας του εαυτού μας να βγαίνει από το σώμα μας και να αναδύεται προς τα πάνω… Κατόπιν –και αυτό είναι το δυσκολότερο- προσπαθούμε να σκεφτούμε ως υποκείμενο της ύπαρξης μας, το «αιθερικό» αυτό σώμα που βρίσκεται κάποια μέτρα ψηλότερα, να βλέπουμε μέσα από τα «δικά του» μάτια τον περιβάλλοντα χώρο και να ξεχάσουμε τελείως την ύπαρξη μας κάτω από τα σκεπάσματα του κρεβατιού… Κατά πολλούς, οι οποίοι διατείνονται ότι το έχουν επιτύχει συνειδητά ή μη περισσότερες από μία φορά στη ζωή τους, το ταξίδι του «εναλλακτικό εγώ» στον πραγματικό κόσμο έχει μόλις ξεκινήσει…

Πέρα από τη θρησκευτική-κοσμογονική διάσταση του θέματος, το πιο ενδιαφέρον στοιχείο είναι η κριτική και τα συμπεράσματα αυτών που θεωρούν ότι το έχουν βιώσει. Το κοινό τους σημείο, από όπου κι αν προέρχονται, είναι το ίδιο. Μια τυπική δήλωση κάποιου πεπειραμένου στην εξωσωματική εμπειρία, θα μπορούσε να διατυπωθεί ως εξής: «Πλέον βλέπω τη ζωή από τελείως διαφορετική σκοπιά. Νιώθω ένα με τα πάντα. Δεν θυμώνω ή νευριάζω σχεδόν ποτέ και είμαι πάντα πρόθυμος και χαρούμενος να βοηθάω τον οποιονδήποτε. Ζω μέσα στην ηρεμία αφού ξέρω ότι δεν έχω να φοβάμαι τίποτα. Ο θάνατος δεν είναι η άγνωστη απειλή του τέλους –είναι ένα νέο ξεκίνημα μέσω ενός κόσμου ο οποίος μου είναι πια γνωστός»…

Αν μη τι άλλο, είτε πρόκειται για παιχνίδισμα του μυαλού είτε για «παράλληλο κόσμο» που πρέπει να ανακαλύψουμε τις πόρτες του, η παραπάνω δήλωση ως συμπέρασμα του βιώματος φαίνεται να μας δείχνει το δρόμο της δυσεύρετης και ανεκπλήρωτης για τους περισσότερους, πνευματικής ευτυχίας…

oloigiaolous