Η Βενετία Πιτσιλαδή Σουάρτ ξετυλίγει τη ζωή της και ξεφυλλίζει τα βιβλία της στο oloigiaolous.gr

«Αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου τότε είσαι δυστυχής και δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις τη ζωή. Και τότε ακριβώς μπορεί να πέσεις σε εξαρτήσεις  και ερωτικές εξαρτήσεις» σαν εκείνες που περιγράφονται στο βιβλίο  «Ολόγυμνη με ψυχικές χειροπέδες».  Ίσως αυτό να ήταν κι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά μηνύματα της ατμοσφαιρικής αλλά και έντονης συγγραφέως του βιβλίου αυτού, Βενετίας Πιτσιλαδή-Σουάρτ, που μας ταξίδεψε  ξεφυλλίζοντας τις σελίδες της ζωής της αφυπνίζοντας συναισθήματα που χάνονται στην καθημερινότητα..

 

 

Ποιος είναι ο επαγγελματικός σας τίτλος σήμερα;

Ο σημερινός επαγγελματικός μου τίτλος είναι συγγραφέας.

Ποιες σπουδές ακολουθήσατε;

Έχω σπουδάσει Δημοσιογραφία και Δημόσιες Σχέσεις στην Ελλάδα, στο Λονδίνο Συμβουλευτική Ψυχολογία, στη Γενεύη Ψυχολογία και Σπουδές της Εκπαίδευσης .

Ποια ήταν τα  ερεθίσματα κατά την παιδική σας ηλικία που στάθηκαν καθοριστικά για την επαγγελματική πορεία σας;

Από μικρή είχα μεγάλη μανία να καταλαβαίνω τους άλλους, να κάνω βουτιά στην ψυχή τους. Αυτός ήταν και ο καθοριστικός λόγος που επέλεξα να σπουδάσω Ψυχολογία. Με έλκει να «ξεγυμνώνω» τους  ανθρώπους και να τους ντύνω εγώ, όπως κάνω και στα βιβλία μου σήμερα.

Σήμερα σε ποιους τομείς δραστηριοποιείστε;

Εκτός από τη συγγραφή που είμαι δοσμένη, δραστηριοποιούμαι σε πολλούς  τομείς. Πρέπει να πω πως εργάζομαι πολλά χρόνια στη συμβουλευτική ανθρωπίνων σχέσεων.

Πώς είναι μια τυπική σας μέρα στη Γενεύη;

Κάθε μέρα είναι αλλιώτικη..  Ξυπνώ πολύ πρωί, 4-5.. Θα γράψω 2-3 ώρες κι αν δεν γράψω θα διαβάσω. Στη συνέχεια ακολουθώ την ατζέντα της ημέρας  που κυρίως περιλαμβάνει συναντήσεις με τους Συλλόγους  που δραστηριοποιούμαι, με τα συμβούλια και με άλλες εκδηλώσεις . Όλα αυτά βέβαια επιτυγχάνονται με την πολύ καλή οργάνωση, διαφορετικά δεν θα προλάβαινα.

Πόσο δύσκολο είναι να αφήσει κάποιος την Ελλάδα και να ζήσει στο εξωτερικό;

Πρέπει να πω ότι για μένα που έφυγα  νέα τότε για να σπουδάσω στο Λονδίνο δεν ήταν μέσα στα σχέδιά μου να ζήσω στο εξωτερικό, έφυγα για τις σπουδές. Αγάπησα έναν Ελβετό και τον ακολούθησα στη Γενεύη, όπου έκανα την οικογένειά μου. Δεν ήταν εύκολο. Μπορεί η Ελβετία να είναι οργανωμένη με μια τελειότητα και ένα εξαιρετικό σύστημα, αλλά εγώ  δεν έπαψα ποτέ να είμαι η  Ελληνίδα η «παθιάρα» που επέμενα στην ελληνική νοοτροπία, στην ελληνική τρέλα..  Αυτή η αλλαγή με δυσκόλεψε, όπως με δυσκόλεψε πολύ το γεγονός ότι ήμουν μακριά από τους δικούς μου. Όταν κάνεις τα δικά σου παιδιά θέλεις να έχεις τους  ανθρώπους σου δίπλα σου.  Ήταν ένας  ψυχικός χωρισμός, ένα ξερίζωμα..παρόλο που ήταν απόφασή μου..

Ήταν εύκολη απόφαση;

Ήταν εύκολη απόφαση γιατί αγαπούσα.  «Ο μόνος τρόπος είναι η αγάπη» όπως είπε και ο Εγγονόπουλος .  Αυτό ακολούθησα, την αγάπη. Είχα ένα σύντροφο εξαιρετικό  και γι’αυτό  μπορούσα να κάνω όλες τις θυσίες του κόσμου.  Άξιζε και δεν έχω μετανιώσει για την απόφασή μου.. Ωστόσο δυσκολεύτηκα αλλά παράλληλα έγινα και πιο δυνατή.  Στην Ελλάδα όταν η οικογένεια είναι δίπλα σου μπορεί να σε στηρίξει αλλά σε αποδυναμώνει, με την έννοια ότι δεν παίρνεις κουράγιο από τον εαυτό σου αλλά από τους γύρω σου.  Στην Ελβετία εγώ έπρεπε να τα βγάλω πέρα με τον εαυτό μου, άρα να αναπτυχθώ περισσότερο, να ζοριστώ περισσότερο, να στριμωχτώ..

Ποιο θεωρείτε  ότι είναι το μυστικό της δικής σας επιτυχημένης πορείας;

Πολλή δουλειά, πολύ πάθος για ότι κάνω, πολύ μεράκι.

Ασχοληθήκατε ποτέ με κάτι που δεν ήσασταν απόλυτα σίγουρη ότι σας αρέσει;

Όχι.Κάνω πράγματα που μου αρέσουν. Θεωρώ ότι είναι χάσιμο χρόνου να ασχολούμαστε με πράγματα που δεν είναι του τομέα μας. Για να μπορείς να είσαι καλός πρέπει να ασχολείσαι με τομείς που σε συγκινούν.

Υπήρξαν δυσκολίες ή διλήμματα;

Στη ζωή μου υπήρξαν πολλές δυσκολίες και πολλά διλήμματα.. Και ευτυχώς.. Γιατί όταν έχεις διλήμματα πρέπει να πάρεις αποφάσεις.. Είναι μια πρόκληση κι αυτό..  Από την άλλη πλευρά στις δυσκολίες αναπτυσσόμαστε γιατί πρέπει να τις ξεπεράσουμε..

Τις δυσκολίες τις ξεπερνάμε μόνοι μας ή με τη βοήθεια των γύρω μας;

Κυρίως μόνοι μας αλλά είναι ωραίο να έχεις δίπλα σου μια τρυφεράδα, μια καλή λέξη.  Ωστόσο πρέπει να είμαστε ικανοί να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες μόνοι μας. Δεν μπορεί να βασιζόμαστε  στους άλλους.  Βεβαίως σε μια δύσκολη στιγμή μπορεί ένας φίλος να σε συμβουλέψει αλλά θεωρώ ότι καθένας με τον εαυτό του ξεπερνάει τα εμπόδια και αναπτύσσεται.

Πώς συνδυάζει μια γυναίκα την επιτυχημένη πορεία με την οικογένεια;

Μια γυναίκα μπορεί να τα κάνει όλα όταν είναι οργανωμένη.  Όταν μια μαμά όμως έχει μικρά παιδιά είναι προτιμότερο να ξοδεύει περισσότερο χρόνο με αυτά. Αυτό έκανα κι εγώ όταν τα παιδιά μου ήταν μικρά, γι’ αυτό και μιλούν  άπταιστα ελληνικά χωρίς να έχουν ζήσει ποτέ στην Ελλάδα.

 

Πώς προέκυψε η συγγραφή των δύο βιβλίων;

Από μικρή έγραφα. Στο Γυμνάσιο με σήκωναν οι καθηγητές να διαβάζω την  έκθεσή μου.  Όλα αυτά τα χρόνια έγραφα ποιήματα, μάζευα στο μυαλό μου εικόνες που θα έμπαιναν στο βιβλίο που θα έγραφα. Κάποια στιγμή βρήκα το χρόνο για να γράψω. Δεν θα ξεχάσω ποτέ  εκείνη τη Μεγάλη Παρασκευή που με κατέκλυσαν οι αναμνήσεις του παρελθόντος  και ένιωσα μια μεγάλη θλίψη. Σκέφτηκα ότι για να το ξεπεράσω πρέπει κάτι να κάνω. Και έτσι ξεκίνησα να γράφω για δυο μέρες ασταμάτητα με αποτέλεσμα την αρχή του πρώτου μου βιβλίου «Θεατρίνα της ζωής». Ήξερα από την αρχή του σκελετού πώς θα είναι το βιβλίο και να προσθέτω και μηνύματα.  Στη «Θεατρίνα της ζωής» το μήνυμα βρισκόταν στην ίδια τη ζωή της, στο έντονο πάθος, την έντονη θλίψη και τελικά στην καλλιέργεια της ευτυχίας.  Η καλλιέργεια της ευτυχίας είναι ένα συναίσθημα που το αναπτύσσουμε και το καλλιεργούμε. Αν έχεις θετικές σκέψεις αντί για αρνητικές και τις καλλιεργείς αντί να νιώθεις δυστυχής νιώθεις ευτυχισμένος.  Αυτή είναι η γυμναστική του μυαλού.  Το πρώτο μου βιβλίο ήταν μια ψυχανάλυση.

Και τα δυο σας βιβλία περιγράφουν  έντονα συναισθήματα. Αυτό μπορεί να οφείλεται στις σπουδές σας στην ψυχολογία;

Τα έντονα συναισθήματα οφείλονται στο ότι εγώ είμαι έντονη σαν άνθρωπος, σαν χαρακτήρας. Έχω ένα πάθος για τη ζωή και για ότι κάνω και αυτό  με ωθεί στο να θέλω έντονα συναισθημάτα. Πρέπει να ζω σε ένταση..κι αν δεν υπάρχει τη δημιουργώ εγώ. Είναι μια ανάγκη ψυχής.  Οι σπουδές μου με βοήθησαν σε πάρα πολλά πράγματα. Στο να καταλαβαίνω καλύτερα τους ανθρώπους στο να περιγράφω την ψυχή  των ανθρώπων, στην ανάλυση που κάνω.

Βιώνουν σήμερα οι άνθρωποι έντονα τα συναισθήματά τους;

Θα σου πω ένα παράδειγμα.. Σε μια φίλη ευχήθηκα ένα πολύ ωραίο  παθιασμένο καλοκαίρι και μου απάντησε «Σε παρακαλώ, εγώ δεν θέλω το καλοκαίρι μου να είναι παθιασμένο, θέλω να είναι ήρεμο».  Δεν είναι σίγουρο, λοιπόν, ότι όλοι οι άνθρωποι θέλουν να βιώσουν τα έντονα συναισθήματα. Υπάρχουν  άνθρωποι που δεν αντέχουν το έντονο.  Το σημαντικό είναι να σέβεται ο καθένας τα συναισθήματα του άλλου.

Τα δεδομένα στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχουν αλλάξει.  Οι αλλαγές αυτές μαζί τους έφεραν τους όρους κατάθλιψη, ψυχοθεραπεία, συμβουλευτική  και αγχολυτικά.  Θα μπορούσε το γράψιμο να είναι μια πρόταση αντιμετώπισης  αυτών των όρων;

Η χειρότερη κρίση είναι αυτή που έχει ο άνθρωπος με τον εαυτό του. Σε αυτή την κρίση πρέπει να βρει τρόπους αντιμετώπισης και διεξόδου.  Ένας τρόπος μπορεί να είναι το γράψιμο. Δεν χρειάζεται να γράφεις βιβλίο. Μπορεί να είναι απλές σημειώσεις  που όμως σε απελευθερώνουν. Ξέρεις,  γνωρίζω ανθρώπους πλούσιους σε πλούσια κράτη που όμως είναι δυστυχής. Δεν φταίει λοιπόν μόνο η κρίση της οικονομίας φταίει και η κρίση με τον εαυτό μας.

Η ερώτηση αυτή προέκυψε γιατί στην παρουσίαση του βιβλίου σας «Ολόγυμνη με ψυχικές χειροπέδες» είπατε πως «το γράψιμο ξεκινά από την ψυχή»..

Ναι και συμφωνώ. Εάν κάποιος θεωρεί ότι μπορεί να τον λυτρώσει να το κάνει. Εγώ όταν δεν γράφω νομίζω ότι είμαι άρρωστη. Για εμένα το γράψιμο είναι  λύτρωση. Κάποιος άλλος μπορεί να ζωγραφίσει, να ασχοληθεί με τη μουσική, να κάνει διαφορετικά πράγματα..όπως ο καθένας νομίζει.

Πόσο πιθανό είναι να ταυτιστεί ο αναγνώστης με κάποιον από τους πρωταγωνιστές σας στο  «Ολόγυμνη με ψυχικές χειροπέδες»;

Σίγουρα θα ταυτιστεί με παραπάνω από έναν πρωταγωνιστή. Ο αναγνώστης θα ερωτηθεί σε πολλά μέσα από τις έντονες καταστάσεις που περιγράφονται στο βιβλίο. Θα νιώσει ότι το ζει και θα έρθει αντιμέτωπος με τον εαυτό του.

Εσείς ταυτίζεστε  με κάποιον από τους ήρωές σας;

Έχω ταυτιστεί με όλους τους ήρωες. Κάθε φορά που γράφω κάποιον ταυτίζομαι μαζί του. Άρα αν ο ήρωάς μου είναι διχασμένος είμαι διχασμένη και προβληματισμένη. Αν είναι ηδονικός γίνομαι ηδονική. Γίνομαι ένα μαζί τους. Είναι οδύνη και ηδονή ταυτόχρονα.

Μπορεί να χαρακτηριστεί ένας συγγραφέας μέσα από τους πρωταγωνιστές του ή μέσα από το σενάριο;

Όταν διαβάζει κάποιος το βιβλίο μου μπορεί να με καταλάβει. Να καταλάβει τις εκκεντρικότητές μου, τις ιδιοτροπίες μου και πόσο βαθιά μπορώ να πάω. Ο αναγνώστης θα με νιώσει και θα με γνωρίσει κατά κάποιο τρόπο χωρίς να το έχω πάρει είδηση εγώ.

Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνει η συγγραφέας  μέσα από το νέο της βιβλίο;

Το μήνυμα είναι ότι πρέπει να αγαπάμε τον εαυτό μας, να είμαστε έτοιμοι όταν μας τύχει να εξαρτηθούμε από κάτι, όπως η ηρωίδα εγκλωβίζεται  στην ερωτική εξάρτηση.  Να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε και να λύσουμε τις ψυχικές χειροπέδες που ο ίδιος μας ο εαυτός βάζει. Γιατί οι ψυχικές χειροπέδες είναι ακριβώς αυτό.. Είναι ο εαυτός μας που μας κλείνει σε κάποιους προβληματισμούς που δεν μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα. Έκανα την ηρωίδα μου έτσι ώστε κι ολόγυμνη ακόμη να νιώθει ότι φορά ψυχικές χειροπέδες αλλά στο τέλος να καταφέρει να τις σπάσει.

Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;

Έχω πάρα πολλά σχέδια. Το πρώτο είναι η γραφή, θέλω να συνεχίσω να γράφω. Και στη συνέχεια να συνεχίσω να συμμετέχω στο έργο που έχει ξεκινήσει στη Γενεύη με τους Έλληνες ομογενείς για να βοηθήσουμε την Ελλάδα. 

Υπάρχει κάτι στη ζωή σας που δεν μπορούσατε να συνεχίσετε την πορεία σας χωρίς αυτό;

Δεν θα μπορούσα χωρίς το πάθος. Το πάθος είναι εσωτερικό αλλά και καλλιεργημένο. Είναι μια διαταγή που δίνεις στο μυαλό σου.

 

Συνέντευξη: Μαργαρίτα Μαχαίρα

Margarita.Machaira@oloigiaolous.gr

 

oloigiaolous