Κωνσταντίνος Γιαννελάκης: «Ήρθε η σειρά των νέων να αλλάξει το μέλλον αυτού του τόπου»

Το αφιέρωμα που παρουσίασε το oloigiaolous.gr για τους νέους υποψήφιους στις επικείμενες εκλογές συνεχίζεται με μια συνέντευξη στον Κωνσταντίνο Γιαννελάκη, Υποψήφιο Διαμερισματικό Σύμβουλο για το 3ο Διαμέρισμα της Αθήνας.

Ο 27χρονος Κωνσταντίνος γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια από τις πιο παλιές και γραφικές γειτονιές της Αθήνας, τα Κάτω Πετράλωνα. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του στη Νομική του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου και στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών θέτει υποψηφιότητα ως Διαμερισματικός Σύμβουλος με την παράταξη «Αθήνα μπορείς».

Με ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα ο Κωνσταντίνος παρουσιάζει τους λόγους για τους οποίους αποφάσισε να ασχοληθεί ενεργά με την αυτοδιοικητική σκηνή, ενώ τονίζει τη σημασία της συμμετοχής των νέων στην πολιτική.

Η συνέντευξη:
•Πώς πήρες αυτή την απόφαση;

Ήταν μια δύσκολη απόφαση, που ήθελε ώριμη σκέψη γιατί τα προβλήματα που έχει η Αθήνα είναι πολλά και σύνθετα. Αυτοί που θα κληθούν να τα αντιμετωπίσουν και να δώσουν λύσεις πρέπει να είναι άνθρωποι καταρτισμένοι, με γνώσεις, όρεξη για δουλεία και προπάντων να είναι έτοιμοι για να έρθουν σε ρίξεις όπου χρειάζεται, δηλαδή με την κακή και συντεχνιακή νοοτροπία με το άσχημο πρόσωπο της πόλης και με ότι την κρατάει καθηλωμένη και την πηγαίνει πίσω.
Είναι όμως και μια μεγάλη ευκαιρία για μένα να αναδείξω και να αποδείξω πως οι νέοι αγαπούν την πόλη τους και την γειτονιά τους. Πως μπορεί να « παντρευτεί » η εμπειρία των παλαιοτέρων με την φρεσκάδα, την ορμή και την αποφασιστικότητα των νέων.

•Πρέπει να ασχολούνται οι νέοι με την πολιτική και γιατί;

Αν αναλογιστούμε ότι οι νέοι είναι το μέλλον της χώρας μας, είναι εύλογο να συμπεράνουμε ότι είναι ουσιαστικό και ουσιώδες να ασχολούνται με την πολιτική του τόπου μας. Σκεφτείτε τις νέες ιδέες, προοπτικές και δυνατότητες που έχει ένας νέος σήμερα. Οι νέοι της γενιάς μου, είναι στην πλειονότητα τους άτομα καλλιεργημένα, με εξαιρετικές και πολλές σπουδές, πολλά ερεθίσματα, ενταγμένα  στον κόσμο της ψηφιακής τεχνολογίας και της γρήγορης επικοινωνίας. Έχουμε ζήσει σε εποχές πολιτικής σταθερότητας και ευημερίας αλλά και σε εποχές πολιτικών αναταραχών και φυσικά οικονομικής ύφεσης. Έχουμε δει πως είναι να ζεις με πολλά και πως με λίγα. Έχουμε δει πολιτικούς να τάζουν και να μην πράττουν. Έχουμε δει τους γονείς μας να πιστεύουν αυτούς τους πολιτικούς και τους έχουμε δει επίσης, να απογοητεύονται. Έχουμε δει τη χώρα που αγαπάμε να λάμπει και την έχουμε δει να μαραζώνει. Έχουμε ταξιδέψει στο εξωτερικό, έχουμε δει άλλες Ευρωπαϊκές χώρες και λαχταράμε να φέρουμε τα πλεονεκτήματα τους στην Ελλάδα. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι ουσιαστικά, εμείς οι νέοι ήμασταν μέχρι στιγμής παρατηρητές. Παρατηρούσαμε τις πολιτικές εξελίξεις κατά τη διάρκεια των χρόνων, χωρίς ουσιαστικά να μπορούμε να κάνουμε πολλά, πέραν της ψήφου μας. Τώρα όμως μπορούμε, γιατί έχει έρθει η δική μας σειρά να αλλάξουμε το μέλλον αυτού του τόπου και να κάνουμε τις απαραίτητες αλλαγές που θα τον πάνε μπροστά. Τώρα ξέρουμε, γιατί έχουμε δει το ίδιο έργο πολλές φορές και θεωρώ αναγκαίο, να είναι κάποια στιγμή το τέλος του διαφορετικό.

•Θεωρείς ότι οι μεγαλύτεροι σε ηλικία εμπιστεύονται εύκολα την ψήφο τους σε νέους υποψήφιους;

Η άποψη μου στηρίζεται σε δυο θεωρίες. Η μια λέει ότι υπάρχουν άτομα μεγαλύτερης ηλικίας που δεν εμπιστεύονται εύκολα την ψήφο τους σε νέους υποψήφιους γιατί φοβούνται το διαφορετικό, φοβούνται την αλλαγή και θεωρούν ασφαλή επιλογή, τους ήδη γνωστούς υποψηφίους. Η άλλη θεωρία, λέει το ακριβώς αντίθετο. Μιλά για ανοιχτόμυαλους ανθρώπους, που δεν φοβούνται την αλλαγή, αλλά αντίθετα την επιζητούν. Αγκαλιάζουν τους νέους ανθρώπους, ενθαρρύνουν τις διαφορετικές απόψεις και στηρίζουν τους νέους υποψηφίους. Προσωπικά, σέβομαι και τις δυο αυτές θεωρίες και τις θεωρώ λογικές. Δεν σκεφτόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο, αλοίμονο αν το κάναμε άλλωστε. Ωστόσο, θεωρώ ευλογία να μας εμπιστευτούν όσοι άνθρωποι ρίχνουν το μεγαλύτερο βάρος σε ήδη γνωστούς και δοκιμασμένους αν θέλετε υποψηφίους. Και το εκλαμβάνω έτσι, διότι με αυτό τον τρόπο θα καταφέρουμε να αποδείξουμε ακόμα και σε αυτούς τους ανθρώπους ότι πραγματικά θέλουμε να φέρουμε την αλλαγή σ’ αυτό τον τόπο.
Ας μην ξεχνάμε ωστόσο, ότι εμείς οι νέοι καλούμαστε να περπατήσουμε στην πολιτική αρένα μαζί με ανθρώπους που μετρούν χρόνια στην πολιτική. Αυτό που ζητάμε, είναι η αρμονική συνεργασία και συνύπαρξη για το καλό της Αθήνας, όλων μας.

•Κατά τη γνώμη σου, υπάρχουν συγκεκριμένα προσόντα που πρέπει να διαθέτει ένας υποψήφιος;

Πιστεύω ότι ένας υποψήφιος θα πρέπει να αγαπά τον τόπο του και να τον πονά, να έχει όρεξη να δουλέψει να προσφέρει, να είναι δίκαιος, να αφουγκράζεται τις ανάγκες των πολιτών και να τις ικανοποιεί. Ξέρετε στην Ελλάδα, έχουμε παρεξηγήσει την έννοια της Δημοκρατίας. Η Δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου η εξουσία πηγάζει από τον λαό, ασκείται από τον λαό και υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού. Ίσως έχουμε ξεχάσει το τελευταίο σημείο της έννοιας αυτής και καλό θα ήταν να το θυμηθούμε ξανά. Ο μόνος στόχος μας, οφείλει και πρέπει να είναι το συμφέρον του λαού, διότι πρέπει να τιμούμε πάντα το λόγο για τον οποίο εκλεγόμαστε, να εξυπηρετούμε δηλαδή τα θέλω και τις ανάγκες των συμπολιτών μας.

•Πώς επέλεξες να συμμετάσχεις στην παράταξη «Αθήνα Μπορείς» με υποψήφιο Δήμαρχο τον κ. Άρη Σπηλιωτόπουλο;

Η απάντηση της επιλογής μου είναι ο ίδιος ο Άρης Σπηλιωτόπουλος, και θα σας εξηγήσω τι εννοώ με αυτό. Είναι ένας άνθρωπος με σύγχρονες αντιλήψεις και για την πολιτική αλλά και για την ίδια την πόλη. Αυτό που με κέρδισε από την πρώτη στιγμή ήταν ο ανθρωποκεντρικός τρόπος σκέψης του. Το να τοποθετείς τον άνθρωπο στο κέντρο της δράσης σου, να είναι δηλαδή ο ίδιος ο άνθρωπος ο άξονας αναφοράς σου, και να τον περιβάλλει η πόλη. Μέχρι τώρα ο άνθρωπος και η πόλη ήταν δύο έννοιες παράλληλες που πολλές φορές παρέκλινε η μία από την άλλη. Στόχος μας είναι ο άνθρωπος να είναι η καρδιά της πόλης, να υπάρχει ο άνθρωπος για την πόλη και η πόλη για τον άνθρωπο.

•Ποια είναι τα άμεσα σχέδιά σου για την Αθήνα, εφόσον εκλεγείς;

Η πόλη είναι οι γειτονιές της. Θα προσπαθήσω με όλες μου τις δυνάμεις να προσφέρω τις υπηρεσίες μου στη γειτονιά μου. Μια γειτονιά από τις πιο παλιές και όμορφες της Αθήνας που εκτείνεται από τα Πετράλωνα, το Θησείο το Γκάζι μέχρι το Βοτανικό και το Μεταξουργείο. Όπως καταλαβαίνετε μιλάμε για μια περιοχή με πολλά πρόσωπα και πολυποίκιλα προβλήματα τα οποία είναι και κοινά αλλά και μεμονωμένα από περιοχή σε περιοχή. Πρέπει να περπατήσουμε τη γειτονιά μας πεζοδρόμιο, πεζοδρόμιο να ακούσουμε τους κατοίκους να εστιάσουμε στα επιμέρους προβλήματα και όλοι μαζί να βρούμε βιώσιμες λύσεις για τη γειτονιά μας.

•Τί είναι αυτό που λείπει από την πόλη κατά τη γνώμη σου;

Από την πόλη λείπουν οι άνθρωποι της. Οι κάτοικοι του κέντρου όπου λόγο τις υποβάθμισης του μετακόμισαν στα προάστια της πόλης.

Λείπει ο έμπορος με το κατάστημα του όπου εξαιτίας των συχνών διαδηλώσεων και σε συνδυασμό με την κρίση αναγκάστηκε να το κλείσει ή να το μεταφέρει μακριά από το κέντρο.

Λείπουν οι νέοι, που μέσα από την τη νεανική τους φρεσκάδα θα δώσουν στο κέντρο ζωή όλο το 24ωρο.
Πρέπει να κάνουμε την πόλη φιλόξενη, απλή και προσιτή σε όλους.

Για τον συμπολίτη μας με το αναπηρικό αμαξίδιο και τη μητέρα με το παιδικό καρότσι που χρειάζονται ελεύθερα και άνετα πεζοδρόμια χωρίς παρκαρισμένα αυτοκίνητα.

Με σεβασμό στην Τρίτη ηλικία δημιουργώντας χώρους αξιοπρεπείς, φιλόξενους και λειτουργικούς που θα μπορούν να τους χρησιμοποιούν περνώντας ευχάριστα τον χρόνο τους.

Για τον αστικό ποδηλάτη που θέλει να κινηθεί με το ποδήλατο μέσα στη πόλη σε ειδικά διαμορφωμένους ποδηλατοδρόμους. Για τις οργανωμένες παιδικές χαρές όπου θα παίζουν τα παιδιά μας σε χώρους καθαρούς και ασφαλείς.

Για μια πόλη που δεν θα κυριαρχεί το σκοτάδι, ο φόβος και το περιθώριο αλλά το αίσθημα της ασφάλειας, της έννομης τάξης μέσα από φωτισμένους, καθαρούς και καλά φυλασσόμενους δημόσιους χώρους. Μέσα από ένα συλλογικό ψηφιδωτό ο καθένας θα βάλει το δικό του κομματάκι έτσι ώστε η πόλη μας να έχει μια ομορφότερη εικόνα από τη σημερινή. Γιατί η Αθήνα μπορεί…. να ξαναγίνει η οδός των Ονείρων μας.