Να πάμε σινεμά, Κατρίν;

Μικρά Βήματα

Μια ταινία τρυφερή, ειλικρινής, ανθρώπινη, σε στιγμές «εύκολη», που ίσως θα προσπερνούσες δίκαια, αν στο κέντρο της δεν υπήρχε η τεράστια Κατρίν Ντενέβ. Αυτό ακριβώς είναι τα «Μικρά Βήματα».

Η ιστορία ξεκινάει με την Κλερ, η οποία εργάζεται ως μαία σε ένα νοσοκομείο, το οποίο κλείνει για να δώσει τη θέση του σε ένα υπερσύγχρονο κέντρο γεννήσεων που δεν απαιτεί πια από την ίδια την προσωπική της επαφή με τη μέλλουσα μητέρα ή το ίδιο το νεογνό. Η απόφαση για το μέλλον της καριέρας της είναι δύσκολη, όπως και η συμφιλίωσή της με την απόφαση του γιού της να εγκαταλείψει τις σπουδές του στην ιατρική και να γίνει πατέρας. Μοναδική της διέξοδος είναι ένας κήπος που διατηρεί στις όχθες του Σηκουάνα, εκεί όπου έρχεται σε επαφή με τον εαυτό της, ανιχνεύοντας και την ευχάριστη συντροφιά (φλερτ;) του φορτηγατζή γείτονά της.

Ακριβώς σε αυτό το σημείο της ζωής της, η Κλερ θα δεχθεί ένα αναπάντεχο τηλεφώνημα από το παρελθόν. Είναι η Μπεατρίς, η πιο περιπετειώδης ερωτική σχέση του πρωταθλητή στην κολύμβηση πατέρα της, η οποία βρίσκεται στο Παρίσι και θέλει οπωσδήποτε να επανορθώσει για το γεγονός ότι η Κλερ τη θεωρεί υπεύθυνη για το θάνατο του πατέρα της. Η επαφή τους θα είναι εκρηκτική, αφού η Μπεατρίς είναι το ακριβώς αντίθετο από την Κλερ: μια γυναίκα που δεν λογαριάζει τίποτα, ξοδεύει αλόγιστα τα όσα χρήματα κερδίζει από το τζόγο και αδιαφορεί επιδεικτικά για το γεγονός ότι ένας όγκος στον εγκέφαλο την κάνει ήδη να μετράει μέρες ζωής.

OloiGiaOlous (M.M)